دکتر محمود عباسی
- رئیس اتحادیه انجمن‌های علمي گروه حقوق ایران، رئیس اندیشکده بین المللی کرامت انسانی و نایب رئیس انجمن علمی حقوق کودک ایران
انتشار تصاویر دلخراش و پرالتهاب نوازدی رهاشده در زباله، تألم و تأثر عمیق هر بینندهای را برانگیخت تا بار دیگر، ناباورانه نظارهگر ناهنجاری دهشتناکی در جامعه باشیم که زیر هجمه سنگین بی اخلاقیها و رسوب سرمایه های فرهنگی و شکاف نیروهای اجتماعی، بیرون خزیده و تابلوی کرامت انسانی را این چنین در برابر افکار عمومی مخدوش و مشوه می کند.
این واقعه تلخ به رغم آن که خوشبختانه با لطف و توجه الهی و آگاهی شـهروندان مسولیت پذیر که مستحکم ترین، مهمترین و آخرین دژ زیست اخلاقی و کرامتدار در هر نظام اجتماعی به شمار می روند، پایانی التیام بخش داشت و نجات این نوزاد و رسیدن او به جایگاه امن، تسکینی بر جراحت اندیشه دغدغه مندان اخلاق و فرهنگ این مرز و بوم گردید؛ لیکن همچنان زنگ هشدار افزایش مخاطرات این چنینی و لزوم آگاهی بخشی و حمایت مضاعف اجتماعی و اقتصادی و بهداشتی از خانواده ها و به ویژه افرادی که به هر طریق در جایگاه مادری قرار می‌گیرند را برای مسؤلین و نهادها و کنشگران حوزه های مربوطه به صدا درآورد.
کودکان، مرکز ثقل کرامت بشری هستند و لذا، اولویت بی چون و چرای نظام های اجتماعی باید کیفیت زیست آنان باشد. قرار گرفتن نوزاد انسانی در چنین شرایطی توأم با بازتاب آن در رسانه ها، علاوه بر ارتکاب خشونت و نقض حق حیات، تخدیش شخصیت و کرامت او و زمینه اضطراب و سرافکندگی اجتماعی و زمزمه نوعی رواداری قبیح اخلاقی در جامعه است. امروزه، جسم و جان، روح و روان و شخصیت کودکان، نبض حیاتی و از حوزه های دفاع تمام قدِ ناوگان حقوق بشری به حساب می آید.
همچنین، لازم است تا فرزندآوری به مثابه یک امر به ذاته ارزشی در جامعه انسانی و در عین حال راهبردی در چارچوب سیاست‌های جمعیتی، با نظرداشتِ اقتضائات حمایتی خاصه در ساحت های اقتصادی، فرهنگی و اخلاقی توأم با مساعدت‌های قانونی، اجرایی و نظارتی، مطمح نظر باشد تا غایت مقدس حفظ کرامت انسانی کودکان و خانواده ها در رأس هرم برنامه های کلان بنشیند.
روابط عمومی اتحادیه انجمن‌های علمي گروه حقوق ایران